Fishing for litter

Zwerfafval in zee, marien afval genoemd, is een groot en hardnekkig probleem. Dieren geraken erin verstrikt of nemen het via hun voedsel op. Alleen al in de Noordzee wordt naar schatting jaarlijks 20.000 ton afval gedumpt, waarvan bij benadering 75% plastics. Welke de effecten van marien afval op het milieu precies zijn, weet men tot hiertoe nog niet.

Omwille van de omvang van het probleem kwam marien zwerfafval op de internationale politieke agenda te staan. In 2010 hebben de OSPAR-lidstaten – 15 staten en de Europese Unie die samenwerken om de Noord-Oostelijke Atlantisch Oceaan te beschermen – hun engagement om marien zwerfafval terug te dringen hernieuwd. Dit vindt zijn concrete uitwerking in de Fishing for Litter-initiatieven.

Het Belgische Fishing for Litter-project ging in 2007 van start en is een samenwerking tussen de dienst Marien Milieu van het Directoraat-Generaal Leefmilieu (DG Leefmilieu) van de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu, de Stichting Duurzame Visserijontwikkeling (SDVO) en vissers van Nieuwpoort, Zeebrugge en Oostende.

De drie doelen van het Fishing for Litter-project zijn:

• de visserijsector bewust maken van de problematiek van marien zwerfafval;
• de visserijsector ertoe bewegen zijn afval beter te beheren;
• het mariene zwerfafval geleidelijk uit visgronden verwijderen zodat de druk op het mariene milieu afneemt.

De vissers, die vrijwillig deelnemen aan het project, gooien afval dat zij in hun netten opvissen niet terug over boord maar brengen het aan wal voor verwerking. Op deze manier krijgen we een duidelijk beeld van de samenstelling en evolutie van het afval. Het opgeviste afval bestaat ondermeer uit plastics en polystyreen, metaal, hout, rubber en textiel.